باخچێوە بېگەرد
نویستەی: میرزا ئۆلقاڎرو پاوەی
بەشۍ سەڎ و ششەمە

میرزا ئۆلقاڎرو پاوەی، چی بەشېنە، سەردەمو پاشایێ بە نامۍ(نەوشیروان)ی و (حاتەمی تائی)، نان بەخشو دەس وەڵای مەنوېس و کە هاموەختو ژیوای زارۊڵەیی محەمەدی بیېنۍ، ماچۊ چا سەردەمەنە بۍ، نەوشیروان و حاتەم تەختو تاراجشا پېچیاوە.
چەو دەم نەوشیروان، جە تەختی شاهیی
ئەو چەنی حاتەم، مەنشووری نامیی
پەڕاگەندە بیی، هەردوو بەختشان
فەلەک، تاراج دا، تاج و تەختشان
چوون ئەبوتالیب، سەرداری سەروەر
مەحزی وەسیەت، فەرموودەی پدەر
دایېم محەمەد، نەوازش مەکەرد
هەر وە دیدەی ئەو، سەوگەندش مەوەرد
نمەکەرد قبووڵ، ساتێ فیراقش
دایېم مەبۊسا، دوو ئەبرۊی تاقش
شەوان، جای خاوش، هەر جە لای وېش بۍ
چوون جە دوشمنان، دڵ، وە ئەندېش بۍ
وەقتی تەناول، نان، هەم چەنی وېش
دایېم تەعامات، لەزیز، مەدا پېش
چوون جە ئەهل و بەیت، تەجروبە کەردەن
هەر وەقت، چەنی ئەو تەعام مەوەردەن
مەبی، وە سەڎ ڕەنگ، تەعمەی گووناوگوون
وېشان سېر مەوەرد، تەعام، هەر ئەفزوون
ئەگەر، وە بۍ ئەو تەعام، مەوەردەن
جە گرسنەنگی، زوعف، مەکەردەن
تەعام، فراوان، ماوەردەن تاهیر
تا دەس مەوەردەن، مەیاوا، ئاخیر
چوون ئەبوتالیب، مەشناسا، واتش:
دایېم، ئاگابان، جە موعجیزاتش
دەرەجەی نبوەت، بەعد نە بەعسەت
ئیلتیماس کەرد، جە ئەمری حەزرەت
خولاسە، ئەو سەوڵ( جەنەتولمەئوا)
تا، سنعش، وە ساڵ، دواڼزە، یاوا.[1]