نام: ابراهیم
شهرت: میرزا ابراهیم خان نادری
نام پدر: فیض الله نادری
سال تولد: 1911
محل تولد:#کرمانشاه#
سال فوت: 1956
محل فوت: سوریه
$زندگینامە$
ابراهیم نادری مشهور بە میرزا ابراهیم خان نادری فرزند فیض الله نادری، متولد 1911 کرماشان، تحصیل کردە رشتە حقوق در پاریس، همچنین وی دبیر کوملە (ژی کاف) شاخە لرستان، کرمانشاە (زنگنه)و کلهر و لک در جمهوری کوردستان بوده است، ابراهیم نادری از مستعدان شگرف علم و سیاست، تحصیلاتش را در کرمانشاه، بغداد و اروپا بە اتمام رساند. عضو لژیون دانشگاه فرانسه، و بعد از بازگشت مدتی در دانشکدە افسری تهران تدریس تاریخ را بر عهده داشت. نادری جدا از زبانهای عربی، فرانسوی، انگلیسی و فارسی، مسلط بە همە لهجه های کُردی بود و در فن خطابه زبردست و دارای چیرگی خاصی بود.
ابراهیم نادری یار و یاور کسانی همچو (استاد سید طاهر سیدزادە هاشمی، یداللەخان رضایی، ناصرخان آزادپور) در سنندج بود و با آنان در نشریات گلاویژ و نیشتمان و کوردستان همکاری تام داشت.
ابراهیم نادری با اعلام جمهوری کوردستان در مهاباد احضار و با درجه سرهنگی ریاست (فرهنگ مهاباد) را برعهده گرفت. پس از شکست جمهوری کوردستان بە مدت دو سال دستگیر و بعد از رهایی به سوریه رفت و در آنجا بعنوان مشاور رٸیس جمهوری وقت و بعدها با سمت افسر ارشد وارد نیروی هوایی شد و در همانجا به درجه سرلشگری رسید تا اینکە در سال 1956م بە اتهام همفکری با کُردهای اصلاح طلب سوریە (انور دلسوز، عبیدالله ایوبیان، صدیق انجیری، محمود محدود، عزت عبدالعزیز، میرحاج و صالح اقلیدس) و قصد انجام کودتای نظامی علیە دولت، توسط مامورین مخفی سوریە هواپیمای وی دستکاری و منجر بە سقوط و شهادت وی میشود و قلب امیدوار و پر از احساس میهن پرستیش از طپش میفتد. [1]
تصاویر : از آرشیو، سیّد محمدطاهر سیّدزادە هاشمی