میرزا ئۆلقاڎر، خەریکەن قاڵش چنیۊوەو سای سەرای گڵکۊ ئاوا کەرۊوە، قولاپو ئەجەلی گیر بېیەن جەرگیش، ساتۍ مژمارۊ، ئارۊ سەوای کەرۊ. میرزا ماچۊ: دمای کۊچی دمایینیم واچدۍ بە لەیلۍ ئانە قەیس مەردەن، ئارەزووی یانەی تەنیای نۊش کەردەن، با بەیۊ سەرو مەزاریم، بڎیۊ هەر قەبرێ تاکەن، سەنگش چوون زوخاڵ، خاکش نمناکەن، ئانە قەبری منەن، بە سەدای حەزین بلاونەمۆ، تا بەشکووم خالق بەخشۊم بە شین و زاری تۊ، ئەڼا تاکو قیامەت عەزابم سەختەن.
قیبلەم فەراوان
قیبلەم فەراوان قیبلەم فەراوان
توخوڎا تۊ کەم دەر جەفای فەراوان
جە داخ دیڎەت شای شیرین خاوان
وە گیانت، گیانم، وە تاقەت یاوان
جە بەڎبەختی وېم جە نەحسی تاڵەم
یەکسەر بېزارەن عاڵەم جە ناڵەم
ئەجەڵ سەرقولاپ ۋستەن نە جەرگم
نمانا نەشئەی نیشانەی مەرگم
پەی پەی پەیاپەی نەفەس مژمارۊ
هیچ تەوفیر نیەن سەبا یا ئارۊ
بەڵام وەسیەتم ئېدەن جە لای تۊ
خەیلێ عەرزم هەن نە خاک پای تۊ
دەخیل بینایی هەر وەخت من مەردم
گیان فیدای شیرین باڵای تۊ کەردم
ئاخر کۊچم کەرد پەی هەوار نۊ
ئاوام کەرد ماوای سای سەرای گڵکۊ
تەختە بی بازاڕ ئیمەیچ چوون یاران
بڕیا ئامۊشۊی سەبا و ئېواران
مەعلووم بۊ وە لەیل ئانە قەیس مەردەن
ئارەزووی یانەی تەنیای نۊش کەردەن
سا تۊیچ هەی ئازیز ئاوات وازەکەم
لەیل ساحیب شەرت شیرین ڕازەکەم
وە یاد شاڎیی جەی وەرتەر کەردەت
بۊ وە سەرکەشی مەجنوون مەردەت
بېباک جە تانەی گرۊی ئەغیاران
قەدەم ڕەنجە کەر وە سەر مەزاران
من خۊ جه و دەمدا هەر تاسەی تۊمەن
چ پەروای عەزاب جەور گڵکۊمەن
بڎیە هەر قەبرێ جە قەبران تاکەن
سەنگش چوون زوخاڵ خاکش نمناکەن
ئاسەنگە سفتەی دووی تاسەی منەن
سۊڕوانی بووتەی هەناسەی منەن
ئەو نم نیشانەی ئەسر دیڎەمەن
نەدینی باڵای بەرگوزیدەمەن
فیدات بوو ئازیز چوون داخدار تۊم
بخرامە وە ناز تابان گڵکۊم
ئەم جار پەی شینم دڵ باوەر وە جۊش
تا تەوانات بۊ وە هۊش و مەدهۊش
به و ئەندووی تاو دڵسوزەکەی وېت
به و سەڎای حەزین دڵ دوزەکەی وېت
بڕېزنە ئەسرین لاونەم وە نەرم
جە بان گڵکۊم تک‌تک ئەسر گەرم
تا قەترەی ئەسرت هەی ئاوات وەستەم
بەیۊ جە گڵکۊم بڎۊ ئەو جەستەم
بەڵ خالق بەخشۊ من وە شین تۊ
بەو قەترەی ئەسرین گوڵ نەسرین تۊ
وەرنە ها (قادر) قەیس تۊر قامەت
عەزابش سەختەن تا ڕۊی قیامەت.[1]