در نزدیکی روستای باعدری تعدادی غار تاریخی به نام ناوسک به گویش #دهوک#ی وجود دارد. این گروه از غارها با دست و ابزار قدیمی آن زمان ساخته شده است، این مکان از پنج غار کوچک تشکیل شده است که دو غار آن فقط غارهای ساده در دل غار هستند که آثار آتش سوزی ممکن است برای مقاصد مذهبی استفاده شده باشد، اما سه غار دیگر فضایی در کف غار دارند که ممکن است به یک متر در نیم متر برسد و بالای این گودال محوطه کوچکی مدور و مربعی با آثاری از آتش و سیاه وجود دارد، همچنین یک سکو در سمت راست گودال ها وجود دارد.
باستان شناسان در مورد کاربرد و دلایل ساخت چنین غارهایی دو نظر دارند:
نظر اول به ما می گوید: به دلیل تشابهات هندسی و روش های ساخت این غارها که شباهت زیادی به مقبره های دوره #زردشت#ی دارد، می توان گفت که از این دسته از گورها برای دفن مردگان استفاده می شده است و این آیینی است مختص دین زرتشتی که با گسترش دین زرتشتی در مناطق مختلف #کردستان# نمونه های فراوان و اندازه های مختلف ایجاد شده است.
نظریەی دوم میگوید:
ناوسک کلمه ای کردی است که مسیحیان به آن کلیسا یا قلعه می گویند که به معنای اتاق کوچک است کە از آن برای مقاصد مذهبی و عبادی نیز استفاده می شده است،
در زمان های قدیم راهبان و مسیحیان از این مکان ها برای نیایش مذهبی استفاده می کردند و دلیل انتخاب این مکان ها دوری از ازدحام مردم بوده است. بیشتر نمونه های این گونه ناوسک ها به حدود قرن دوم، سوم و چهارم پس از میلاد برمی گردد، یعنی زمانی که مؤمنان مسیحی تحت ظلم و ستم ساسانیان بودند. در ادامه مخالفت ساسانیان و رویارویی با مسیحیت، منابع می گویند که آنها از این غارها برای نگهداری دام برای رسوایی بیشتر و شکستن حیثیت مسیحیت استفاده می کردند.
برخی از باستان شناسان معتقدند که کلمه ناوسک یک کلمه سومری است، اما این لزوما درست نیست، ناوسک در رومی، کنعانی و مصری به معنای مقبره یا قبر است. موقعیت جغرافیایی این گروه از بناها در نزدیکی روستای باعدره از روستاهای ایزدی در نزدیکی شهرستان شیخان در استان دهوک قرار دارد.[1]