یاڎەوەریەکېم
بەشو: چواری
ڕەنگەم واڕیاینە، گەرەکمەن ویەریەوە دلێ خېیاڵام. مەرگ، مەرگەن نزیکم کەوتەنوە. سەرەم هەنوو وېم نیانە. ونیچم چەنە نمەشۆنە. خېیاڵېم کۆچڵاوکۆچشان کەردەن. زێهنم هەرمانە نمەکەرۊنە و چەمېچم بیناییشان نابینان و قل و قاچم شل و سەرەم قورس و کەج و کۊڵ! خەریکا بلوونە دلێ مەرگی، مەرگېوە سووک، سووکتەر جە وەرموو ئەڎەیم، سووک سووکتەر جە قساو کتېبخانەکەو تاتەیم. ئاسمانەنە گېڵای گېڵۆنە. شاڎیی، زەرق و برق، شیوەن، ڕۊخساری شێویا، کووچە و کۊڵانی شەل و پەت و قژۍ دووکەڵاوی و میاچەمای ۋناڵین و ساچماوی، ئۆخەیچ لوانێ، لوانێنە دلێ پەرسەو وېم، ئازاڎی ئازاڎ… ژیوای ئازاڎ، پاییزی ئازاڎ، خیابانی ئازاڎ و شار، شاری ئازاڎ، خەندان. چەنەش چراوی چۆڕیای چۆڕیارە و زەردەخەنەی ئازاڎی. چېگەنە تاریکی بارش کەردەن. نە شیوەنش چەنەن و نە دەنگو گرۆڵیا و نە دەنگو مەرگی، مەرگ پەی...
حاکم سەرەش پۆوە نەمەنەن و قێڕەش چنیان.
بورهان ئەختەر.[1]