بە دوو زمان
من لە وەسفی ناز و لەنجە و لاری دولبەر عاجزم
«وصفها صعب علي، حائر فيها القلم»
خۆم لەبەر پێیدا فڕێ دا و زۆر بەمەحزوونی وتم:
«ارحمي قلباً حزيناً قد اذابته السقم»
پێی وتم بێکەس خەیاڵت خاوە قەت ناگەیتە من
«قلت: رفقاً هل يجوز قتلنا؟ قالت: نعم»
لەحزەیەک گەر لوتفی دەرحەق من ببێ ئەو ئەختەرە
«تعدل الفردوس عندي دونها روض الارم»
#فایەق بێکەس#
سەرچاوە: #دیوانی بێکەس#
سەرچاوەی دەق: ڤەژینبوکس [1]