نام: حسن
شهرت: گرمیانی
نام پدر: عبداللە
سال تولد: 1945
مکان تولد: قادر کرم
$زندگینامە$
حسن عبدالله محمد آقا، در سال 1945 در روستای قادر کرم به دنیا آمدە و تحصیلات خود را در آنجا به پایان رساندە است، وی در سال 1965-1966 از دبیرستان کشاورزی #سلیمانیە# فارغ التحصیل شدە است. در #29-11-1966# اولین روز کاری او بە عنوان استادیار در دبیرستان کشاورزی #بکرجو# بودە است. اولین اجرای او آهنگ (خۆم قوربانی سوخمەی کۆنی) در تئاتر دبیرستان سلیمانیە با گروه موسیقی سلیمانیە بودە است، کە بە اتفاق از طریق فیلمبردار تلویزیون سیاه و سفید بغداد رخ داد، در سال 1971 دو آهنگ در این مراسم ضبط کردە کە در دومین سالگرد یازدەی ازار همان سال در تالار خلد به نمایش گذاشته شد کە این امر حسن گرمیانی را به شنوندگان، بینندگان و مخاطبان خود معرفی می کند کە این دو آهنگ (کەمەرە شل و مەیلەنگێنە) بودند. حسن گرمیانی خود را ملک #کوردستان# و کوردستان را ملک خود می داند. از این رو در بازگشت به کوردستان اولین کنسرت خود را در کرکوک به همت گروه موسیقی (شەفەق) کرکوک، و دومی در #اربیل# با همکاری گروه (هونەرە میللییەکان) زیر نظر تلفزیون زاگرس، سومین کارش برای تلویزیون کوردسات و چهارمین کارش برای تلویزیون کوردستان بودە است. حسن گرمیانی می گوید وابسته به هیچ حزبی نیست و همه احزاب را متعلق به خود می داند. حسن گرمیانی می گوید به هنرمندانی که برای او کار کرده اند وفادار است. از جملە هنرمندان، (انور قرداغی، خالد سرکار، صلاح رئوف، آلبرت عیسی، وریا احمد، ماموستا سردار، ماموستا حسین، آمانج غازی، سید احمد رواندزی، فرهنگ غفور، شیرزاد سرسپی، گوران کامل، دلیر حسینی برازام، چتو نوروز، فاروق باپیر و بلال پسرم) و تمام استادانی که برای من کار کرده اند تشکر میکنم. حسن گرمیانی در زمان حیات خود چندین بار از طرف رژیم بعث وعده دهیاری و سپس عضویت در شوراهای مقننه و اجرایی را دریافت کرد که در ازای آن بعثی شود اما حسن گرمیانی از انجام این کار خودداری کرد و در ردفیعل زندانی شد و آثار او به مدت دو سال از تلویزیون #کرکوک# پخش نشد. رژیم بعث مدام سعی کرده بهانه ای برای نخواندن آهنگ برای رژیم بعث و مناسبت های آن بیابد او در مجالس بعث در ازای زمین و پول و ماشین آهنگ های (کەمەرە شل، مەیلەنگێنە) و دیگران را بخواند، اما به همت دست اندرکاران حکومت سعی کردند انها را ازاد کنند، همانطور که سعی کردند بسیاری دیگر را از زندان های بعثی آزاد کنند. او مجبور شد سلیمانیه را ترک کند و به #اربیل# برود و همانجا زندگی کند. حسن گرمیانی در سال 1970 به عضویت گروه موسیقی سلیمانیە درآمد که اکثر آثار خود را در آن اجرا کرد. اثارهای هنری وی این آهنگ ها هستند، (دیسان بارانە، کەمەرە شل، لێم یاخیە، سەوزەڵێ، گۆزەی سەر شانت، مەیلەنگێنە، سێ گۆرانی تێکهەڵکێشی سۆزەی گەر میان _ساڵدانە/ هەی نەخشانم / لانکێ، لەرزان، کەژاڵێ، ئێوارەی پایز، شێوەی شیرینت، مەقامی ئەڵڵاوەیسی، مەقامی خورشیدی، ماڵاوایی سەدەی بیستەم ئەمکۆمەڵەئەم دونیایە، زەر دەی لەدەمکەل، هەورەڕەش. شەکەتی ڕێگا، لەناو ڕەزان، جوانی ڕێبوار، سابات، کزەی جەرگانم، خواست)، همچنین چند اثاردیگر.
هنرمند حسن گرمیانی ترانه و موسیقی کوردی را رها نکرد، در سال 1997 به خارج از کشور رفت و در سال 2004 آلبوم دیگری به نام گرمیان را ضبط کرد که توسط پسرش بلال تهیه شده بود، در سال 2008 آلبوم دیگری به نام (خواست) با حمایت آسیاسل و هماهنگی چوار چرا منتشر کرد.[1][2]