ئەو شۆڕە لاوەی شێر دەتەزێنێ
لە داوی عیشقا موە ناپسێنێ [1]
ئەو کوڕە لاوە بەهێزەی کە دەرەقەتی شێریشدێت، بەرانبەر عەشق ئەوەندە لاوازە موویەکی پێ ناقرتێنرێت، یان لە خەفەتی عیشقا ڕیش ناتاشێت. (زریان سەرچناری)
ئەمن دەگوت لەدنیا تابمێنم
لەبەر کەس ئەستەمە سەر دانوێنم
کەچی ئێستا لەدوای بسکی تۆدا
گرفتارم گوڵم موو ناپسێنم (هێمن موکریانی)