باخچێوە بېگەرد
نویستەی: میرزا ئۆلقاڎرو پاوەی
بەشۍ سەڎ و هەشتا و دوەمە
دیسان (عەتبە) وەراوەرو هەقیقەتەکا محەمەدیۆ بۍ دەسەڵات مەند، گېڵاوە پەی لاو قەومەکەیش، دمای هەواڵ پەرسای، پەنەشان ماچۊ بە ڕاسی محەمەد پېخامئاوەرو خوڎاین.
عەتبەی بەڎبەخت هەر سەماع مەکەرد
ئەرواش جە بەدەن ئەلوەداع مەکەرد
پەی پەی دەست مەدا وە پەشتی دەسدا
چوون نیشی دەرمان زەخمی بەرەسدا
شای فریشتە خۊ جەڼەتولماوا
عەتبەش جە نۊ ڕوخسەت فەرماوا
عوزر خواهیی کەرد جە خەیرولبەشەر
تا، یاوا ئەولای قەومی کەم هونەر
یەکسەر، پەرساشان محەمەد چونەن
کەلامش سیحرەن، یا هەر ئەفسوونەن؟
وات: وەڵڵا حەرفێم شنەفتەن وە گۊش
مەحز تۊی ئەعزام گرد ئامان وە جۊش
بیللا نە سیحرەن، نە کەهانەتەن
گرد بەحسی عەزاب ڕووی قیامەتەن
ئەی قەومی قوڕەیش قەبیلەی کەم هۊش
دەخیل پەندی من مەکەن فەرامۊش
محەمەد پاکەن شانش عەزیمەن
لوتفش بۍ حەددەن عەتاش عەمیمەن
فەرزەن بۊ سەدەن دایېم ڕیکابش
دڵئازار مەکەن ئال و ئەسحابش
نمەبۊ زەڕڕە هەرگیز زەواڵش
بڵندەن پایەی بەختی ئیقباڵش
ئەر جەمشیدی جام، دارا و ئەسکەڼەر
سوپای سام و توور چەنی حەفت لەشکەر
بەیان وە مێڎان بجۊشان پەرېش
ئەگەر محەمەد تەنها وېش بۊ وېش
شکست ماوەران جە ڕەزمگای ئەو
پەنا ماوەران وە خاک پای ئەو
ئەی قەومی قوڕەیش ها، واتم پېتان
هەنی ئیختیار گشت ها بە وېتان
قوڕەیش وات: کە ئەی عەتبەی فەقیر
تۊیچ گرفتار بیت بە دامی تەزویر
نە بەنگت کېشان نە کەیفت وەردەن
یەقین محەمەد سیحرش لېت کەردەن.[1]