چل دۊڵەمەڼۍ نمەتاوان فەقیرێ وەیبکەران
یاردیدای و هامکاری کەردەی خەڵکە هەژار و ئاتاجەکا پەی تەمەنێ دووری گونجیا نیەن، چوونکوم ئا کەسە فەقیرۍ فېرو تەمەڵی و دەس پانکەردەیۆ مەبان.
چەنی ئانەیچە خەڵکی فەقیر و ئاتاج هەرگیز نمەتاوان پەنەۋازیەکانو وېشان و زارۊڵاشان جە خەڵکی تەری بە دەس باران. مروڤ وەختێ هەرمانە کەرۊن، ژیوای وېش و خانەوادەیش بە سەربەرزانە پېڎا کەرۊن، پەشتی بە وېش بەسۊن، منەتەو کەسی هۊرنمەگېرۊن.
ئی پەندۍ هانی خەڵکی مڎۊن کە پەشتی بە هېزو مەچەکاشان ببەسان، وېر جە بەتاڵ واردەی و بەلاش واردەی نەکەراوە، چونکووم گەر ئاتاجییەکاشان پا تەشکەیچ پەڕ بکەراوە، ئانە نیشانۍ سەرو کەسیبیەیشان درووسەمەبۊن و دلۍ خەڵکینە بە کەچ و کوڕی مەپېویان.[1]